این بیان را از رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم شنیده‏ایم که فرمود: «ولکل امرء مانوى» [3]یعنى «براى هر کس، همان هست که در دل دارد». باز از آن حضرت شنیده‏ایم که فرمود: «المرء مع من أحب» [4] یعنى« انسان با کسى است که او را دوست مى ‏دارد». و نیز از آن حضرت نقل مى ‏شود که:«ان الله لا ینظر الى صورکم و اموالکم، و انما ینظر الى قلوبکم و أعمالکم و انما ینظر الى القلوب لانها مظنة النبیة» [5] یعنى «خداى متعال به صورتها و اموال شما نگاه نمى ‏کند، و حقیقت این است که او به دلهاى شما و به اعمال شما نظر مى‏ کند، و نظر او بر دلها براى این است که خواسته‏ ها و مقاصد، همه در دلهاست و دلها جایگاه آنهاست».

محبت و دوست داشتن یک چیز، یعنى وحدت پیدا کردن با آن، و فانى شدن و گم گشتن در آن. و هر چه محبت انسان شدیدتر باشد، این وحدت و فانى گشتن نیز کاملتر خواهد بود.ادامه دارد ...